چرا از «جمهوری مؤمنین» واهمه دارند؟

جمهوری اسلامی ایران از بدو شکل‌گیری خود در بهمن‌ماه ۱۳۵۷ همواره در معرض مخالفت‌ها و دشمنی‌های داخلی و خارجی گوناگونی بوده که برخی از آن‌ها مانند فتنه خرداد ۱۳۶۰ منافقین و جنگ تحمیلی هشت‌ساله ظهور و بروز سختی داشته و برخی دیگر مانند تحریم‌های اقتصادی در قالب جنگ نرم دنبال شده‌اند.
متأسفانه تداوم این دشمنی‌ها در طول این چهل سال گذشته باعث شده که برخی از چهره‌های سیاسی شناخته‌شده کشور دشمنی استکبار جهانی با انقلاب اسلامی را با نگرشی سطحی و محدود، مربوط به برخی تصمیم‌گیری‌ها، سیاست‌ها و عملکرد‌های گذشته و حال نظام جمهوری اسلامی تصور کنند که در صورت تبری یافتن از آن‌ها و عقب‌نشینی در برخی مواضع داخلی و منطقه‌ای، این دشمنی‌ها پایان خواهد یافت!
این جماعت ساده‌اندیش که گاه مناصب حکومتی بالایی نیز در اختیار داشته‌اند با این تصور در طول چهل سال گذشته همواره در برهه‌های مختلف تاریخی، بار‌ها موضوع لزوم مذاکره و رابطه با آمریکا را به‌عنوان سردمدار نظام استکباری جهانی طرح کرده و با تغییر هر دولت در کاخ سفید خیال واهی فراهم شدن زمینه رابطه مستقیم تهران-واشنگتن را در ذهن خویش پرورانده‌اند؛ غافل از این‌که دشمنی استکبار جهانی با جمهوری اسلامی ایران و به‌طور کلان‌تر انقلاب اسلامی، بسیار عمیق‌تر و حتی ریشه‌دارتر و فراتر از آنی است که آن‌ها تصور می‌کنند؛ زیرا دشمنی استکبار جهانی با نظام و انقلاب اسلامی ریشه در ماهیت نظام استکبار و تضاد آن با ماهیت و هویت نظام جمهوری اسلامی دارد.
رهبر معظم انقلاب در آبان ماه سال ۶۸ و در دیدار با جمعی از دانشجویان و دانش آموزان به این نکته اشاره‌کرده و فرمودند: «مفهوم استکبار، مقابله با استکبار را از سوی مسلمین و مؤمنین و نظام و انقلاب اسلامی اقتضا می‌کند؛ آن‌هم نه به‌صورت مصلحتی و موسمی و تاکتیکی؛ بلکه به‌صورت همیشگی این مقابله وجود دارد. ذات انقلاب این است و تا انقلاب هست، چنین چیزی هم خواهد بود».
درواقع رهبری دشمنی تاریخی استکبار با کشورمان را نه ناشی از اتخاذ برخی سیاست‌های داخلی و منطقه‌ای بلکه ناشی از ماهیت و هویت اصیل انقلاب اسلامی معرفی می‌کنند، زیرا اسلام در بطن خود نافی استکبار و عامل نفی و مقابله با آن است، لذا انقلاب اسلامی ایران نیز در طول حیات چهل‌ساله خود همواره و مجدانه درصدد نفی استکبار در سطح منطقه و فرا منطقه‌ای بوده است که این امر معنایی جز تهدید و تحدید منافع استکبار جهانی نداشته و ندارد.
وقتی ماهیت انقلاب بهمن ۵۷ ملت ایران به لطف رهبری امام خمینی (ره) اسلامی و ضد استکباری تعریف‌شده است، جای تعجب ندارد که دشمنان به هر عنوانی که ماهیت آن ضد استکباری باشد حساسیت نشان دهند فرقی هم نمی‌کند این عنوان جمهوری اسلامی باشد یا جمهوری مؤمنین و جمهوری عزت. به‌طور مثال یک نمونه اخیر از این حساسیت جبهه استکبار را می‌توان در واکنش رسانه‌های جریان معاند به سخنان رهبر معظم انقلاب در رابطه با نفی مذاکره با آمریکا به‌وضوح مشاهده کرد.
در این سخنرانی مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) در باب نکوهش مذاکره با آمریکا در شرایط فعلی با طرح یک استدلال روشن و صریح تأکید کردند: «اگر دشمن توانست اثبات کند که فشار حداکثری علاج کار ایران و مؤثر بر روی ایران است، ایران و ملت عزیز ما دیگر روی آسایش را نخواهند دید، چون پشت سر همه سیاست‌های مستکبرانه آمریکا این سیاست قرار خواهد گرفت و از این به بعد، هر چیزی را که قلدرانه از جمهوری اسلامی مطالبه کنند، اگر به آن‌ها «چَشم» گفتیم، مسئله تمام است، اما اگر «نه» گفتیم دوباره فشار حداکثری آغاز خواهد شد.»
در ادامه هم معظم له تأکید کردند: «جمهوری اسلامی، جمهوری مؤمنین است، جمهوری مسلمین‌لله است، جمهوری عزت است؛ مذاکره‌ای که بنشینند حرف این و آن را قبول کنند، [در آن معنا ندارد.]»
در این سخنرانی عالی‌ترین مقام جمهوری اسلامی ایران، آب پاکی را روی دست حامیان و دل‌بستگان مذاکره با آمریکا ریخته و مخالفت نظام با تسلیم شدن در برابر فشار‌های آمریکا را اعلام نمودند، اما نکته طنز ماجرا آنجا است که اتاق فکر عملیات روانی جبهه استکبار با تصور سوءاستفاده از این بیانات و تحریک افکار عمومی علیه نظام و ایجاد فشار اجتماعی در راستای پذیرش مذاکره با آمریکا با بهره‌گیری از شبکه رسانه‌ای فارسی‌زبان خود عبارت «جمهوری مؤمنین» مطرح‌شده در سخنرانی رهبر معظم را به‌عنوان دستاویزی برای هجمه علیه نظام و ترسیم تصویری تمامیت‌خواه از نظام اسلامی انتخاب نمود!
دشمنان خارجی و بالطبع پیاده‌نظام داخلی آن‌ها در فضای رسانه‌ای کشور به دلیل ضعف آشنایی خود با مفاهیم اسلامی نمی‌دانند که «مؤمن» یا «مؤمنین» به معنای کسی یا کسانی است که متصوف به صفت ایمان هستند و ایمان خود دارای نشانه مختلفی است که یک از مهم‌ترین آن‌ها حساسیت و ابراز مخالفت نسبت به دشمن و عدم تبعیت از اوست که این مسئله در قرآن کریم به‌صورت ویژه در آیه «فَلا تُطِعِ الکافِرینَ وَجاهِدهُم بِهِ جِهادًا کَبیرًا» با عنوان لزوم جهاد کبیر مورد تأکید قرارگرفته که خوشبختانه این ویژگی یکی از پررنگ‌ترین خصیصه‌های ملت ایران در طول چهل سال گذشته بوده و هست.
برای اثبات این مسئله نیز کافیست که نگاهی به تاریخ پرافتخار جمهوری اسلامی ایران در طول چهل سال گذشته بیندازیم و ببینیم که در تمام صحنه‌های حساس انقلاب ازجمله شورش منافقین، جنگ تحمیلی، فتنه ۷۸، فتنه ۸۸ و ... همواره این مردم مؤمن انقلابی ایران بوده‌اند که با حضور خود موجب شکست فتنه‌ها و دوام و قوام یافتن بیش‌ازپیش انقلاب اسلامی‌شده‌اند و اگر جز این بود تاکنون از جمهوری اسلامی ایران تنها نامی در کتب تاریخی باقی‌مانده بود! ازاین‌رو بی‌راه نیست اگر جمهوری اسلامی ایران را به لطف حضور ملت همیشه درصحنه آن خصوصاً در عرصه‌های مقابله با سلطه‌جویی‌های استکبار جمهوری مؤمنین بنامیم و به این جمهوری پرافتخار و عزت افتخار کنیم.